Sztuka słuchania. Lulajże Jezuniu Kołysankowa melodia „Lulajże Jezuniu” jest w Scherzu h-moll otoczona szczególną troską i czułością. Ową troskliwością, którą związana z tekstem muzyka otacza nowonarodzonego Boga, Chopin otula umieszczone w Scherzu wspomnienie wyniesione z ojczyzny i przechowywane dotąd jak drogocenny klejnot. Na dźwięk kolędy zamierają wzburzone fale, ginie przy niej wszelki niepokój. Muzyczny obraz wyłaniający się ze Scherza przywodzi na myśl podobny obraz biblijny – uciszonej słowem Jezusa burzy na jeziorze. Melodia „Lulajże Jezuniu” pozostaje nadal jedną z najchętniej śpiewanych polskich kolęd. Świadectwo jej niesłabnącej popularności dają jej artystyczne opracowania, które wyszły spod piór największych polskich kompozytorów. Podczas spotkania oprócz utworu Chopina usłyszymy także jej opracowania na głos i fortepian autorstwa Feliksa Nowowiejskiego oraz Witolda Lutosławskiego. Program: Fryderyk Chopin – Scherzo h-moll op. 20, Feliks Nowowiejski, Lulajże Jezuniu ze zbioru Kolęd op. 21 nr 3, Witold Lutosławski, Lulajże Jezuniu z Dwudziestu kolęd na sopran i fortepian Prowadzenie: Paweł Siechowicz, Piotr Nowak, Olga Rusin, Emilia Bernacka